***Voor alles wat Wyoming betreft, meld u aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief***Hoe ik kletsnat werd en verliefd werd!Door Tim Mandese, Cowboy State DailyAls je het echt heel erg warm hebt en echt ontspannen, is er niets beter dan iets dat even koud is en... een goede taco!Laat me je vertellen waar je beide kunt krijgen.De onverschrokken roadtrip van deze week voert ons diep in de wildernis van het land van de zwervers.Als ik zwervers zeg, bedoel ik degenen die genieten van de beroemde Hobo Hot Spring in Saratoga ... Het is eind mei, terwijl dit verhaal zich ontvouwt, ik zet mijn leven op groot risico om het bij jou te krijgen.Een vriend en ik kregen allebei cabinekoorts van onze lange winter in Wyoming en er werd besloten dat een reis naar Saratoga en een lange lange duik in de warmwaterbronnen precies de remedie zou zijn die we allebei nodig hadden.Ik herinner je eraan dat dit eind mei was, en het weer in deze tijd van het jaar kan op zijn best dubieus zijn.De week voorafgaand aan de reis keken we naar het weer.Met bekeken bedoel ik elke weersvoorspelling die we konden vinden.De ene dag zag het er geweldig uit voor de reis, de volgende dag zag het er een beetje slechter uit, en naarmate de datum naderde, riepen de voorspellingen de volgende dag sneeuwstormen op.Dit zou het nauw afsnijden.We gooiden de dobbelstenen en besloten ervoor te gaan.We reden vanuit Cheyenne naar het westen en begaven ons in ongeveer twee en een half uur naar Saratoga, rechtstreeks racend naar de Hobo Hot Spring.We stapten uit de auto en het werd al koud en winderig.We wisten wat er zou komen, maar zou het lang genoeg wachten om in en uit te stappen?Dit zou op de een of andere manier gebeuren.Verscholen in het zwembad van de warmwaterbronnen waren we beschermd tegen de wind, en de stoom die uit de bron opsteeg duwde de naderende kou terug.Ahhhhhh!Dit is het paradijs van Wyoming!De minerale bron, weggestopt in de zijkant van de Platte River, bereikt temperaturen in het bereik van 116 graden in de "Lobster Pot", het kleine zwembad in de hoofdbron.Het grotere zwembad ligt in het warme maar comfortabele bereik van 104 graden.Hier zou ik de komende 90 minuten doorbrengen.Je kunt je pijntjes en problemen bijna zien oplossen in het water.Je brengt wat tijd door tussen de bubbels die opstijgen vanaf de bodem van het zwembad, en dan stap je uit en koel je weer af, en herhaal dit ritueel keer op keer totdat je herboren bent en de cabinekoorts is genezen.Het lijkt erop dat deze lente echt magisch is, want ik voelde me echt een nieuwe man.Maar een pasgeboren mens zijn uit de baarmoeder….Ik had honger!De tijd was aan mij voorbijgegaan en mijn ongeteste landbenen hadden iets nodig om ze van brandstof te voorzien.Wat ik tot nu toe niet vermeldde, was dat dit een late avondtrip was en het bijna 20.00 uur liep en, zoals veel kleine steden in Wyoming, rolt Saratoga de trottoirs vroeg op.We haastten ons om weer droge kleren aan te trekken en publiekelijk presentabel te worden en haastten ons naar de stad om te zien wat we konden pakken om te eten.Voordat ik verder ga met het voedselgedeelte van deze column waar je op hebt gewacht, wil ik even de tijd nemen om met trots een nieuwe zustercolumn te introduceren in Eating Wyoming, geschreven door Jen Kocher van Cowboy State Daily.Haar nieuwe column is 'Drinking Wyoming'.Zoals je zou verwachten, zal ze alle kroegen in Wyoming raken en je helpen de beste plekken te vinden om je fluitje te nat te maken.Hoe dan ook, terwijl we door de straat rolden, waren er weinig keuzes.Toen zagen we vriendelijke lichten voor ons en de naam "Lazy River Cantina".Ik keek naar mijn vriend en we lazen elkaars gedachten.We liepen naar binnen en het was slecht verlicht, met tafels met diners die genoten van een late avondmaaltijd.Er waren jonge mensen die samenkwamen om te lachen, te eten en selfies te maken.Dat doen jongeren toch?Het is zo lang geleden dat ik er een was, dat ik het niet echt weet.Een serveerster liet ons een tafel zien en ging een paar menu's voor ons halen.Als ik om me heen keek, herinnerde deze plek me aan een plek waar ik vroeger at toen ik echt jong was.De herinneringen aan Taco Viva kwamen terug.Er waren schilderijen aan de muren die versterkten wat voor soort eetgelegenheid dit is.Een luchador, of gemaskerde Mexicaanse worstelaar, geschilderd op een muur, en op een andere muur was een vrouw met suiker schedel make-up.Omdat het warm was van de bronnen en een beetje uitgedroogd van de hitte, vroeg ik onze server of ze margarita's hadden.Ze hadden inderdaad dit magische elixer.De server vertelde me dat ze een huismargarita, limoen en aardbei hadden, maar toen ze mango zei, stopte ik haar daar en zei: "Ja alsjeblieft!"Toen ik naar het menu ging, wist ik dat ik taco's wilde, maar wat zou me nog meer kunnen verleiden?Ik zie de vereiste burrito's, die allemaal goed klonken.Er is zelfs een kip tinga burrito.Kip tinga wordt traditioneel gemaakt met geraspte kip in een tomatensaus gemaakt met chipotle chilis in adobo.Dat duwde me bijna weg van de taco's en alsof dat nog niet genoeg was, was er ook een lange lijst met enchiladas om uit te kiezen.De serveerster kwam terug met een kom tortillachips en de heerlijkste salsa.Niet te veel koriander en in dit geval net genoeg warmte.Dit zou me bezig houden terwijl ik het menu omdraaide.Aan de andere kant waren voorgerechten en snacks zoals chips en guacamole, cantina-nacho's en zelfs handgesneden frietjes gesmoord in queso-kaas.Er waren fajita's met kip en biefstuk, die me daar bijna tegenhielden.Ik bedoel, fajita's zijn dicht bij taco's, toch?Ik kom in de buurt, want daaronder zie ik tacosalades.U kunt kiezen uit kip, rundvlees, chorizo ​​of zijsteak.De beef taco salade zou vanavond de keuze van mijn vriend zijn, terwijl ik verder dreef langs de Lazy River's menu, naar de taco sectie.Daar is het!Zes verschillende straattaco's om uit te kiezen, lieten me kwijlen voordat ik kon kiezen.De "OG Taco" is een traditioneel gekruid rundergehakt, cheddar, slataco, geserveerd met een zachte of harde schaal.De "combo taco" is een taco van zachte bloem met bonen en gewikkeld rond de OG Taco!Toen zag ik er een die mijn honger bij de nek greep en schudde.De “Chorizo ​​Diablo” taco is een witte maistortilla met pittige chorizo, met geraspte kool, limoen crema en cotija kaas gegarneerd met ingelegde rode ui.Aangezien dit een à-la-carteding was, zou ik er een nemen, maar met een andere.Ik zag een "chicken tinga" taco, die lijkt op de diablo, maar met die adobo gekruide kip en guacamole.Daaronder was “garnalen taco” met natuurlijk gegrilde garnalen, meer limoen crema, kool en pico de gallo.Hmmm?Kan zijn?Maar daar was het!De koning van de straattaco, de 'carne asada'.Gevuld met gegrild gesneden rundvlees, uien, koriander, limoencrème en cotija-kaas, geserveerd op een maïstortilla, is dit ongetwijfeld de koning van de straat!Ik heb nu zo'n honger dat ik ga stoppen met schrijven en de weg afrennen om wat taco's te halen om me hier een weg door te banen.Oke ik ben terug.Waar was ik?Oh ja... Onze server keerde net op tijd terug, met het bevroren brouwsel dat bestemd was om mijn lichaamstemperatuur te verlagen tot een pre-weekniveau.Ik moet je zeggen dat terwijl ik deze zin typ, ik wou dat ik nu een van deze mango-margarita voor me had.Ik plaatste snel mijn bestelling voor een Chorizo ​​Diablo en een carne asada-taco en wendde me toen tot mijn nieuwe vriend.Vanaf de eerste slok was deze margarita spectaculair.De bevroren versie van een margarita is de Slurpee voor volwassenen.Als het te snel wordt geconsumeerd, is het een hersenbevriezingsdrank die mijn schedel meer dan eens heeft gespleten.Deze traktatie met mago-smaak deed precies dat, omdat ik probeerde te snel te hydrateren, maar ik kon niet stoppen met nippen!Mango alles is mijn favoriet met tropische smaken, en deze drank was daar een van de beste.Nu ik van binnenuit behoorlijk afgekoeld ben, is het tijd voor de taco!BRENG MIJ NU TACOS!Dat was het monster van binnen dat gevoed wilde worden, en daar komen ze.De tacosalade kwam als eerste op tafel, en deze ziet eruit als degene die je misschien kent, gelaagd op de bodem met het rundvlees en bonen en andere lekkernijen, zorgvuldig bedekt met sla en gegarneerd met zure room en salsa.De schaal is geen gewoon gerecht zoals dat bij de bel verderop in de straat wordt geserveerd.Deze was licht en krokant en is voor mij het toetje van de salade.Het vereist meer salsa om te dippen.Schijnbaar in slow motion, met een mariachiband vol trompetfanfare op de achtergrond, werden de twee prachtige straattaco's op de tafel voor me neergelaten, bewaakt door twee partjes limoen.Ik draaide de plaat rond op zoek naar de beste hoek om voor je te fotograferen.Er was geen beste hoek.Dat wil zeggen, in welke richting ik de plaat ook draaide, ze zagen eruit als kunst.Besprenkeld met crema en gegarneerd met geraspte kool, smeekten ze om te worden gevouwen en gegeten.Welke eerst?De Chorizo ​​Diablo of de carne asada?Ik was nieuwsgierig naar de diablo, dus ging ik er eerst voor.Nu is een straattaco een beetje anders dan degene die je aantreft bij je gemiddelde John of Bell, deze zijn iets speciaals.Kleiner dan een normaal maar toch boordevol goedheid, deze laten je stoppen en van de smaak genieten.Na de eerste hap deed ik dat gewoon.De pittige chorizo ​​van de Diablo paste goed bij de koele kool en crema.Niet overweldigend heet, maar toch wilde hij achtervolgd worden door een slokje koude bevroren margarita.Wat een geweldige combinatie.Toegegeven, ik had honger, maar ik overdrijf niet, dat dit plekken trof waarvan ik niet wist dat ik het bezat.Er is een trieste kant aan straattaco, en het heeft te maken met de grootte.Ze zijn normaal gesproken voor de meeste monden een ervaring van drie happen.Ze laten je helaas meer wensen, maar er is altijd meer.In dit geval was het de carne asada die in de rij stond en op het bord wachtte.Hierop heb ik een beetje limoen geperst voordat ik het voorzichtig oppakte en omvouwde.Er is een truc om elke soort taco te eten, en deze was niet anders.Er is de "beker in de palm"-benadering die probeert te voorkomen dat de vulling ontsnapt.Het is altijd leuk om te zien hoe iemand het op deze manier probeert en alle vulling weer op het bord verliest...amateurs!Dan is er mijn techniek.Ik vouw hem dubbel, stop een kant van de taco tussen mijn pink en ringvinger, en knijp dan in het midden tussen mijn duim en wijsvinger, de vulling is praktisch ontsnappingsvrij.De carne asada accepteerde mijn Spock-achtige Vulcan Taco-greep en probeerde er niet te hard in te knijpen en nam een ​​hap.De maïstortilla was zacht en zacht en spleet niet zoals sommige die ik heb gehad.Het vlees was gegrild en mals en worstelde helemaal niet.De smaak van het rundvlees viel op en de limoen gaf het een perfecte pit.Elke opeenvolgende hap bleek gelijk te zijn aan de laatste.Dat wil zeggen alle drie de happen.Net als bij de chorizo-taco was deze op voordat ik het wist.Deze keer was er echter geen verlangen of verdriet over zijn korte leven.Ik was tevreden, vol en gelukkig.De mango-margarita maakte slurpende geluiden toen mijn rietje de bodem vond.Het enige woord was meer een gevoel: "Ahhhhhh!"Mijn pijn en pijn werden weggenomen door de hete bron, en de taco's aan de Lazy River Cantina namen mijn honger en lesten mijn dorst.Het leven was goed.Er was maar één ding om je zorgen over te maken, het weer!Ja, ik was de naderende sneeuwstorm vergeten.We waren net op tijd door de pas terug naar Cheyenne, want de snelweg was achter ons afgesloten.Het was het risico wel waard.Mijn aanbeveling?Ga genieten als een zwerver in Saratoga, en zelfs als je laat in de avond uit het geneeskrachtige water opstaat, ga je naar de Lazy River Cantina voor een taco.Koop een margarita en kijk of je de "Ahhhhhh" voelt!De Lazy River Cantina bevindt zich op 110 E Bridge St, in Saratoga, Wyoming.Het is geopend van 14.00 uur tot 02.00 uur, van dinsdag tot en met zaterdag en is gesloten op zondag en maandag.Catering is ook beschikbaar en het restaurant is bereikbaar via 307-362-8472***Voor All Things Wyoming, meld u aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief***De Wyoming-columnist Tim Mandese ging rondhangen met de Wyoming-cosmetica-magnaat Jeffree Star en kocht toen watVoedselcolumnist Tim Mandese kwam op een dood spoor toen hij de stad Glenrock verkent.Na een strikeoutVoedselcolumnist Tim Mandese, die opgroeide als de zoon van een slager en een slager wasHet eten van Wyoming-columnist Tim Mandese hing rond met Wyoming-cosmeticaVoedselcolumnist Tim Mandese liep op een dood spoor bij het verkennen van de